Afscheidnemende Martin en landgenoten pakken laatste tijdritgoud
Woensdag 22 September 2021
Het laatste nummer op de wegen tussen Knokke-Heist en Brugge was de Team Time Trial Mixed Relay. Het team van Tony Martin, die vandaag zijn carrière afsloot, trok aan het langste eind. Lisa Brennauer, Lisa Klein, Mieke Kroeger, Nikias Arndt en Maximilian Walscheid bezorgden hem een prachtig afscheid van de wielersport.
Nog één regenboogtrui viel er te winnen tussen Knokke-Heist en Brugge, of beter gezegd: 6. Drie mannen en drie vrouwen verdedigden de eer van hun land in de Team Time Trial Mixed Relay. Het was nog maar de tweede keer dat deze discipline op het programma stond in 100 jaar UCI Road World Championships. Titelverdediger Nederland ging met een sterk zestal op zoek naar een nieuwe zege, maar ook Duitsland, Italië en Zwitserland verschenen met een sterke selectie aan de start op het strand in Knokke-Heist.
De eerste toptijd op de tabellen kwam van de Verenigde Staten. Lang duurde hun feestje in de hotseat echter niet. Het team van het Verenigd Koninkrijk, derde in 2019, was bijna een minuut sneller aan de finish in Brugge. Zij werden op hun beurt dan weer voorbijgesneld door Zwitserland. Het team van Küng en Reusser pakte zo de plek bovenaan het klassement in.
De finale beloofde spannend te worden. De Belgische ploeg trapte de laatste wave op gang. Ze konden het thuispubliek niet geven waarvoor het gekomen was en moesten Zwitserland en het Verenigd Koninkrijk voor laten gaan. Ondertussen waren Duitsland, Italië en Nederland aan hun ploegentijdrit begonnen.
Het Duitse team van Tony Martin leek vleugels te hebben tijdens de afscheidswedstrijd van hun kopman. Eerst zetten Martin, Arndt en Walscheid de beste tijd neer aan de finish, waarna Kroeger, Brennauer en Klein hun voorsprong verdedigden. De Italiaanse mannen doken met kersvers wereldkampioen Ganna onder de tijd van Duitsland, maar in het tweede deel moesten Cavalli, Cecchini en Longo Borghini hun meerdere erkennen in de concurrentie. Ook topfavoriet Nederland kon de Duitse tijden niet van de tabellen vegen en moest vrede nemen met de tweede plek.
En zo mocht Tony Martin zijn carrière afsluiten in de mooiste trui die er in het wielrennen te rapen valt.
